دارا

یک سریال 8 قسمتی بسیار خوب!
این نحوه سریال ساختن نهایت احترام سازندگان برای بینندگان رو میرسونه
(برعکس ایران که فعلا سریال هامون خصوصا تو شبکه نمایش خانگی توهین به شعور مخاطب هست)
اما دلایل :
1) محتوای مفید : وقتی که این سریال رو تموم میکنیم یک اطلاعات کلی و جامع (و مهم تر از همه نسبتا واقع بینانه) از کل سیستم قضایی آمریکا (پلیس و زندان و دادگاه و...) نصیبمون میشه و نقاط ضعف و قوت اون رو متوجه میشیم (از نکات مثبت این سیستم که برام جالب بود نظم در سیستم و همچنین بانک اطلاعاتی بزرگشون است و تمام وقایع ثبت و ضبط شده موجود هست و این یعنی شفافیت) و همچنین به نوعی فرهنگ سازی هم شده در این سریال (با نگاه انتقادی نسبت به مسائل نژادی در این کشور)
حالا سریالای ما چیه؟ آخر سریال (اگر برسه!!!) حس میکنیم عمرمونو (و پولمونو!!!) هدر دادیم!

2) داستان جذاب مختصر و مفید : یک داستان جنایی با کلی جدل ها و گفتگو های دو نفره یا چند نفره جذاب و هوشمندانه که در تعداد قسمت کم عرضه شده بود در ایران فعلا که سازندگان سریال هامون به فکر منافع اقتصادی هستند و یک داستان آبکی رو تو چند فصل و ده ها قسمت کش می دهند و ترفند شون هم برای قابل تحمل شدن سریال هاشون استفاده از چند تا بازیگر مطرح بزک شده و استفاده از زرق و برق های زندگی های لاکچری و گاها کلیپ های عاشقانه با صدای خواننده های مشهور لابلای داستان!

3) کاراکتر ها و بازی ها : شخصیت سازی در این سریال بسیار خوب انجام شده بود و بازیگران هم بسیار خوب بازی کرده بودند خصوصا ریز احمد و جان تورتورو (پیمان معادی زیاد جالب بازی نکرده بود!!)

در کل توصیه میکنم اگر میخواهید سریال ببینید این سریال های مطرح خارجی رو انتخاب کنید
و از تولیدات داخلی فعلا حمایت نکنید تا به فکر اصلاح کیفیت هاشون بیفتند
(البته اگر میخواهید خانوادگی سریال ببینید این سریال انتخاب جالبی نیست همون سراغ ستایش برید بهتره 😀)