یک طنز آرامش بخش امسال وضعیت آثار کمدی مون خوب نبود فیلم ها بسیار ضعیف بودند از لحاظ فیلمنامه و فقط گیشه ای بودند با شوخی های یا جنسی و یا بچه گانه
تا این که دیشب جهان با من برقص رو دیدم البته تا حدودی انتظار یک فیلم راضی کننده رو داشتم با توجه به این که یک نویسنده و کارگردان قوی و با سابقه تلویزیون در حوزه طنز این فیلم رو ساخته بود (شروع خوبی در سینما شد براش)
خلاصه با یک فیلم طنز قوی طرف هستید (به طوری که مدام سالن میره رو هوا از دیالوگ های هوشمندانه و خنده دارش) که اتفاقا یک داستان قشنگی هم داره (لحظات غم ناک و یا پر التهاب)
و زندگی عادی همینه که هم غم داره و هم شادی (چقدر صحبت های علی مصفا هنگام تولد گرفتنش قشنگ بود)
کارگردانی فیلم عالی بود فضای طبیعی فیلم بسیار آرامش بخش بود بهترین صحنه های فیلم قسمت های داخل طویله بودند!! بهترین بازیگر ها هم علی مصفا و پژمان جمشیدی
این فیلم چهارمین فیلم خوبی بود که امسال دیدم (بعد شبی که ماه کامل شد و متری شیش و نیم و ماجرای نیم روز)
بهترین فیلم طنز سال 98 هست قطعا و در کنار نهنگ عنبر و هزارپا و خوب بد جلف و خوک بهترین فیلم های طنز 5 سال اخیر هستند
داستان خاصی نداشت فقط از لحاظ فنی قوی بود
در حد فیلم تنگه ابوغریب بود