"متری شیش و نیم" داستانی جذاب است. چون از یک طرف همواره مساله اعتیاد و پرداختن به آن جذاب بوده و از طرف دیگر، نگاه منحصر به فرد "سعید روستایی" به این مساله و ساختن پلیسی که در اوج نفرت میخواهد کار خوب انجام دهد.
جذابیت شخصیتهای اصلی فیلم به خوبی در چند سکانس شکل گرفتهاند، ولی فیلم از نیمه دوم کمی دچار مشکل میشود. کمرنگشدن صمد و پرداخت بیش از حد به زندگیِ شخصیِ ناصر برای ایجاد حس ترحم در بیننده، فیلم را قربانی میکند و کمی توی ذوقِ منِ مخاطب میزند.
ولی در کل، فیلم گامی بلند در سینمای ایران و کارنامهی کاریِ سعید روستایی است.
موافقم ؛ به نظر بنده هم به نوعی پیگیری ناگهانی داستان کارکتر ناصر خاکزاد در اواخر فیلم ، به کار لطمه وارد کرده که فیلمساز نیز تلاش کرده با نمایش کارکتر اصلی "صمد" در سکانس پایانی فیلم این ضعف را بپوشاند که چندان موفق هم به نظر نمیرسد
2 لایک
پاسخ دهید
1398/01/11
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
عالی جیم میم....ولی به بند اول جملت دقت کن پلیسی در اوج نفرت...به نظرم شخصیت پلیس خیلی محبوب و عادی بود و محبوبیت شدید نوید محمدزاده برای مخاطب باعث این شده که در طول داستان بخوای اتفاقی که میوفته به سود نوید محمد زاده باشه اگر نقش پلیس همون شهاب حسینی باقی میموند فکر کنم هیچکس دیگه نمیگفت شخصیت پلیس منفور بوده
2 لایک
پاسخ دهید
1398/01/14
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
سپاس از شما وقتی که میگذارید و نظرات بنده را میخوانید و نظر میدهید
موفق باشید
پلیسی در اوج نفرت...به نظرم شخصیت پلیس خیلی محبوب و عادی بود و محبوبیت شدید نوید محمدزاده برای مخاطب باعث این شده که در طول داستان بخوای اتفاقی که میوفته به سود نوید محمد زاده باشه
اگر نقش پلیس همون شهاب حسینی باقی میموند فکر کنم هیچکس دیگه نمیگفت شخصیت پلیس منفور بوده
منم معتقدم صمد بیخود و بیجهت یکهو از فیلم کنار رفت. این ضعف محتوایی بحساب میاد که نتونی نقش اول رو تا ته قصه یکسان نشون بدی.
فک کنم منظورش از نفرت،نفرتی بود که صمد از ناصر داشت. نه اینکه خودش منفور باشه.