مهدی دالوندی

من هم آرزو می کنم که شاهد بهترین فیلم های ایرانی در سینما های ایران باشیم

زمان فیلم در مقیاس سینمای ایران زیاد بود، اما در سطح سینمای دنیا کاملا استاندارد است. در سطح فیلم های مطرح هالیوود مثل نجات سرباز رایان و یا رستگاری در شاوشنگ و غیره، فیلمی کمتر از سه ساعت پیدا نمی کنید!
و یکی از دستاورد های فیلم این بود که توانست مخاطب ایرانی را که اغلب حوصله کتاب خواندن را هم ندارد، سه ساعت پای داستان خود نگه دارد.
به نظرم فیلم دو ضعف داشت. یک اینکه می شد فیلم نامه منسجم تر باشد و دوم اینکه کاش فیلم برداری بی نقص تر بود...
لغزش دوربین در یک چنین سطحی از سینما واقعا قابل قبول نیست...
بازیگری ها، طراحی صحنه، و از همه مهم تر موسیقی متن فوق العاده بودند...!

اما در کل اونقدر خوب بود و اونقدری به دلم نشست که تا حالا 5 بار برای رفتنش به سینما رفته باشم!