علیرضا حیدری

وقتی فیلمی را در جشنواره کودک و نوجوان به نمایش می گذاریم به صرف استفاده از موسیقی و رقص همسرایان و سایر المان هایی که تلاش می کند تا فیلم را برجسته کند اما در اجرا ناتوان هستیم بهتر است در کنار سایر آثار کودک و نوجوان قرار نگیرد و صرفا اجازه نمایش در سینما را به خود اختصاص دهد زیرا کیفیت جشنواره به نظر مهمتر بوده و اهداف آن دچار خدشه می شود ... فیلمسازی کار بسیار ساده ایست و یک فن بحساب می آید و بسیاری از هنرمندان این عرصه بدون داشتن تحصیلات آکادمی فیلمساز می شوند اما فیلم خوب ساختن هم ذاتی است و هم باید سالها مشق سینما در کنار اساتید کرد تا به فوت وفن آن آشنا شد مصداق آن زمانی است که یک فیلمساز اول بهترین فیلم خود را میسازد و شاید تکرار شود و شاید یکبار برای همیشه باشد... نکته مهمتر توجه خاص به روحیه کودک و نوجوان است که خوراک غلط در بگراند ذهنی آنها ثبت می شود و در آینده خطراب بس بزرگ تری در پی دارد لذا ساخت فیلم برای این قشر مهمتر است ساخت فیلم برای بزرگسالان است ... کودکان و نوجوانان را باید در بستر مناسب تفکری برای ورود به جامعه آماده کرد و آنها را از تصاویر سخیف و پیش پا افتاده دور کرد تا به چهارچوب های محکم تری برای آینده سازی خود برسند نه اینکه تنها با خوراک به ظاهر فرهنگی او را به سمت بزرگ شدن هدایت کرد... همانطوریکه برخی تنها فرزندان خود را از لحاظ جثه بزرگ می کنند اما از کاشتن تفکر مثبت خبری نیست و در برابرش در ذهنشان مملو از تفکر زائد است...